Πώς το "Άλμα Ζωής" με έκανε καλύτερο "καπετάνιο"
Τα συναισθήματα μετά τη διάγνωση
" Έκανα μια προληπτική εξέταση και εκεί ήρθε το μαντάτο.
Ξαφνικά βρέθηκα να είμαι ο καπετάνιος σε ακυβέρνητο πλοίο, χωρίς πηδάλιο, μέσα σε μια φοβερή και τρομακτική φουρτούνα, στο μάτι του κυκλώνα.
Όσο δυνατή κι αν ήμουν, άρχισα να νιώθω φόβο, να αμφισβητώ τις σκέψεις μου, τις δυνάμεις μου, τον ίδιο μου τον εαυτό.
Έτσι ξεκίνησα το γολγοθά των χημειοθεραπειών.
Πώς τα προγράμματα του Συλλόγου "Άλμα Ζωής" με βοήθησαν
Εκείνες τις ημέρες έπεσε το μάτι μου σε μια ανάρτηση του "'Αλμα Ζωής" σχετικά με τα εκπαιδευτικά σεμινάρια εκείνης της περιόδου. Ήταν η σωσίβια λέμβος σε μια περίοδο που είχα παραδοθεί στη φθορά της ασθένειας.
Έτσι ξεκίνησα συμμετέχοντας στην ομάδα καταπολέμισης χρόνιου πόνου όπου με τη βοήθεια των ψυχολόγων του Συλλόγου κέρδισα τόση δύναμη, κουράγιο και φίλους - ομοιοπαθείς ώστε συνέχισα με τα εκπαιδευτικά σεμινάρια πρακτικών συμβουλών ομορφιάς και περιποίησης.
Άρχισα να θυμάμαι ξανά ποια ήμουν και ποιες είναι οι δυνάμεις μου να θυμάμαι την εικόνα μου και ακολούθησα την ομάδα στήριξης για τις γυναίκες που βρίσκονται στα 2 πρώτα χρόνια μετά τη διάγνωση.
Μετά από όλη αυτή την στήριξη ένιωσα έτοιμη, σηκώθηκα, κράτησα το πηδάλιο γερά, κοίταξα πού θέλω να πάω και κάθε μέρα ταξιδεύω.
Τώρα νιώθω ότι ήρθε η στιγμή, η δική μου στιγμή.
Ταξιδεύω το καράβι μου με τα εφόδια που μου έδωσαν όλοι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι, υποστηρικτές ζωής"
Ράνια,
Μέλος του Πανελληνίου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού "Άλμα Ζωής"