Διάγνωση του καρκίνου του μαστού

Η διάγνωση του καρκίνου του μαστού αρχίζει όταν μια γυναίκα ή ο ίδιος ο γιατρός της ανακαλύπτει μια μάζα στο μαστό ή με τη ψηλάφηση ή με μαστογραφία.
Ακολουθούν διάφορες εξετάσεις για την επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Η μαστογραφία (όταν δεν έχει γίνει), αποτελεί τη βασική απεικονιστική εξέταση των μαστών.
Το υπερηχογράφημα μαστών, έχει περιορισμένη αξία και βοηθάει κυρίως στη διαφορική διάγνωση ανάμεσα σε ένα συμπαγή όγκο και μια κύστη γεμάτη υγρό.

Υπάρχουν τέσσερις τρόποι να διαγνωστεί σωστά κατά πόσον η μάζα στον μαστό είναι καλοήθης ή κακοήθης.

α. Κυτταρολογική βιοψία

Γίνεται με μια λεπτή βελόνη (FNA – Fine Needle Aspiration Biopsy) που προσαρμόζεται σε μια σύριγγα και επιτρέπει την αναρρόφηση κυττάρων από την ύποπτη περιοχή του μαστού.

β. Ιστολογική βιοψία με βελόνη

Η βιοψία αυτή είναι παρόμοια με την FNA, αλλά η βελόνη είναι μεγαλύτερης διαμέτρου και απαιτείται τοπική αναισθησία και μικρή τομή. Η διαφορά με την κυτταρολογική βιοψία συνιστάται στο ότι το υλικό που μελετά ο παθολογοανατόμος είναι ιστολογικό.

γ. Στερεοτακτική βιοψία

Η λήψη του ιστολογικού γίνεται με την βοήθεια και την καθοδήγηση ειδικών μηχανημάτων, ώστε να είναι βέβαιη η αφαίρεση υλικού από την ύποπτη περιοχή, ιδίως όταν η βλάβη του μαστού δεν είναι ψηλαφητή.

δ. Ανοιχτή χειρουργική βιοψία

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ταυτοποίηση της φύσης της ύποπτης περιοχής απαιτεί χειρουργική αφαίρεση. Άλλοτε με ταχεία βιοψία, δηλαδή άμεση απάντηση στο ερώτημα «καλοήθης ή κακοήθης» και άλλοτε με μόνιμη ιστολογική εξέταση κατά την οποία η απάντηση δίνεται μέσα σε ορισμένες ώρες.

Οι πρώτες τρεις βιοψίες μπορούν να γίνουν και εκτός νοσοκομείου, ενώ η ανοιχτή χειρουργική βιοψία γίνεται στο χειρουργείο.

Πηγή: Δημήτρης Λινός (2008), «Βιοψία Μαστού», Πάνω απ’ όλα Γυναίκα, Οδηγός για τον Καρκίνο του Μαστού, Εκδόσεις Διόπτρα.